Η τουριστική ανάπτυξη της πόλης

Ο τουρισμός αποτελεί σημαντική πηγή εσόδων για τη χώρα μας. Θα μπορούσε κυριολεκτικά να ζει από αυτόν, εξαιτίας των εκατομμυρίων επισκεπτών που έρχονται όλο το χρόνο για να απολαύσουν τις ομορφιές και την ιστορία μας. Ένας μεγάλος αριθμός από αυτούς επισκέπτονται την Αργολίδα, ενώ πρόσφατα έμαθα ότι μόνο οι τουρίστες που φτάνουν κάθε χρόνο στις Μυκήνες, Έλληνες και ξένοι, ανέρχονται στο ένα εκατομμύριο.
Οι πλέον τουριστικές περιοχές της Αργολίδας, εκτός των Μυκηνών, είναι το Ναύπλιο, η Τίρυνθα, η Επίδαυρος, το Τολό και το Πόρτο Χέλι. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το Ναύπλιο ειδικά ζει από τον τουρισμό, εξαιτίας της μεγάλης ανάπτυξης των τελευταίων χρόνων. Το Άργος, πάλι, δέχεται έναν εξαιρετικά μικρό αριθμό επισκεπτών, οι οποίοι συνήθως είναι και οι πιο υποψιασμένοι περί ιστορίας. Το Χειμώνα που μας πέρασε, σε μια από τις επισκέψεις μου στο Κάστρο της πόλης, συνάντησα ένα ζευγάρι ελληνοαμερικανών, οι οποίοι βρίσκονταν εκεί και μου έπιασαν την κουβέντα. Παραπονέθηκαν για την έλλειψη ενός ενημερωτικού πίνακα σχετικά με την ιστορία του Κάστρου, την οποία έλλειψη είχαν παρατηρήσει και στους υπόλοιπους αρχαιολογικούς χώρους. Ήταν με μεγάλη μου χαρά που δέχτηκα να τους πω δυο λόγια για το πανάρχαιο κάστρο αλλά ήταν με θλίψη που σκέφτηκα πόσο δίκιο είχαν οι παρατηρήσεις τους. Και τότε σκέφτηκα πως η κάθε πόλη του νομού, μόνη της και ανεξάρτητα κάνει κινήσεις για την ενίσχυση του τουρισμού της.
Η δική μου πρόταση σε ό,τι αφορά στον τουρισμό, είναι πως οι Δήμοι της Αργολίδας, σε συνεργασία με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, θα πρέπει από κοινού να ξεκινήσουν ένα πρόγραμμα τουριστικής ανάπτυξης με τον εξής τρόπο. Θα πρέπει να διαφημίζεται η Αργολίδα στο σύνολο και όχι μεμομωμένα, μέσα από ολοκληρωμένα πακέτα διακοπών, στα οποία θα συμμετέχουν οι Δήμοι, η Νομαρχία και τοπικές επιχειρήσεις. Δηλαδή, στα πακέτα αυτά, θα προβλέπεται η μετακίνηση των τουριστών, η επίσκεψη στους σημαντικούς αρχαιολογικούς και ιστορικούς τόπους, η διαμονή και η διασκέδασή τους. Διότι ένα δύσκολο σημείο σε όποιον προγραμματίζει διακοπές, πόσο μάλλον σε μια ξένη χώρα, είναι ακριβώς το που θα πάει και πως θα πάει. Αν υπάρχει, όμως δίκτυο συνεργαζόμενων επιχειρήσεων (ξενοδοχείων, εστιατορίων, πανσιόν, κέντρων διασκέδασης κ.α), τότε ο τουρίστας θα μπορεί να επιλέξει εύκολα, υπολογίζοντας το κόστος, ανάμεσα από επιχειρήσεις που του προτείνονται επίσημα. Για τη μετακίνησή τους σε αρχαιολογικούς χώρους θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχημα του Δήμου, τα έξοδα του οποίου θα έχουν συνυπολογιστεί στην τιμή του πακέτου. Έτσι, ο επισκέπτης θα έρχεται στην Αργολίδα κατευθυνόμενος από συνεργαζόμενα ταξιδιωτικά γραφεία ή έχοντας ο ίδιος κάνει online κρατήσεις, θα ξεναγείται στους αρχαιολογικούς χώρους του Άργους, των Μηκυνών κλπ, θα έχει ελεύθερο χρόνο να περιηγηθεί την πόλη, να πιεί έναν καφέ ή να φάει. Θα έχει κανονιστεί η διαμονή του στο Ναύπλιο, η εκδρομή του για φαγητό και μπάνιο στο Τολό, η διασκέδασή του στην Κίο και σε άλλες περιοχές. Έτσι όλοι οι Δήμοι θα κερδίζουν, όλοι θα έχουν επισκέπτες και έσοδα ενώ και ο ίδιος ο τουρίστας θα μένει ικανοποιημένος από τις υπηρεσίες και δεν θα αναγκαστεί να περιορίζεται σε έναν και μόνο τόπο, επειδή δεν του είναι εύκολο να ψάχνει. Και, όπως είναι λογικό, εάν κανείς μείνει ευχαριστημένος από τον τόπο και του αρέσει, δεν έχει κανένα λόγο να μην ξαναπάει και να μην τον προτείνει και σε άλλους.
Νομίζω πως η παραπάνω πρόταση, αν οργανωθεί σωστά και αν διαφημιστεί όπως πρέπει, μπορεί να αποδώσει σύντομα καρπούς. Ο απομονωτισμός των πόλεων δεν προσφέρει τίποτα σε κανέναν.