Πανεπιστήμιο:μια πονεμένη ιστορία

Εδώ και χρόνια όνειρο των κατοίκων του Άργους και των γύρω περιοχών, καθώς και των πολιτευτών της περιοχής, είναι η ίδρυση ενός Πανεπιστημιακού τμήματος στην πόλη μας ή ενός τμήματος Τεχνολογικού Ιδρύματος, όπως υπάρχει σε τόσες άλλες επαρχιακές πόλεις. Οι δυσκολίες λέγονταν πως ήταν πολλές, το ζήτημα "περίπλοκο" και οι υποσχέσεις έπεφταν βροχή.
Από την άλλη, οι γνωστές διαμάχες. Να ιδρυθεί στο Άργος, ως μεγαλύτερη πόλη του Νομού και ως πόλη από την οποία έχουν στερηθεί τα πάντα προς όφελος του Ναυπλίου. Να ιδρυθεί στο Ναύπλιο, ως πρωτεύουσα του Νομού και πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας. Οι πιο συμβιβαστικοί πρότειναν τη Σολομώντεια λύση της Δαλαμανάρας αλλά οι ακραίοι παρατήρησαν πως αυτή ανήκει στο Δήμο Άργους. Η γνωστή ανοησία των συμπολιτών μου, ο αιώνιος ελληνικός τοπικισμός που έχει ως αποτέλεσμα τίποτα να μην πηγαίνει μπροστά. Οι πολιτικοί, μπροστά στις επιπτώσεις που θα είχε μια απόφαση στην εκλογή τους, ακολουθούν το ίδιο μοτίβο. Διότι οι Αργείοι έπνεαν τα μένεα εναντίον της ίδρυσης του τμήματος στο Ναύπλιο και οι Ναυπλιείς εναντίον του τμήματος στο Άργος. Ποιό ήταν το αποτέλεσμα;
Το αποτέλεσμα, αγαπητοί αναγνώστες, ήταν να δημιουργηθεί Τμήμα Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στο Ναύπλιο, με κάθε προχειρότητα. Ένα Τμήμα που, όσο και αν το σεβόμαστε βέβαια, δεν προσελκύει παρά έναν πολύ μικρό αριθμό φοιτητών, οι οποίοι από ότι μαθαίνω, είναι στοιβαγμένοι σε ένα κτίριο που δύσκολα πληροί τις προδιαγραφές αξιοπρεπούς φοίτησης. Τι θα έπρεπε να γίνει σε αυτή την περίπτωση;
Για ακόμη μια φορά, θα έπρεπε κάποιοι να ξεπεράσουν τον τοπικισμό τους και να έδιναν τη συναίνεσή τους για τη δημιουργία τμήματος στη Δαλαμανάρα ή στην Κίο ή όπου αλλού τελοσπάντων ήθελαν και συμφωνούσαν. Διότι, το επαναλαμβάνω, μόνο μέσα από συνεργασία μπορούν να επωφεληθούν και οι δυο πόλεις τα μέγιστα και η περιοχή ολόκληρη.
Από την άλλη, οι "φωστήρες" του Υπουργείου, θα έπρεπε να κατανοήσουν ότι εξαιτίας των συνθηκών της περιοχής, θα μπορούσε να δημιουργηθεί τμήμα ιστορίας και αρχαιολογίας, φυτικής παραγωγής, αλιείας, τουριστικών επαγγελμάτων, κάτι επιτέλους που θα ταίριαζε σε μια περιοχή που ο τουρισμός και η γεωργία είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένες.
Και ειλικρινά δεν μπορώ να κατανοήσω για ποιό λόγο επιλέγεται συνήθως η Τρίπολη για έδρα όλων αυτών των υπηρεσιών. Για ποιό λόγο τόσες κεντρικές υπηρεσίες να είναι μαζεμένες εκεί, όπως είναι και η έδρα της περιφέρειας πελοποννήσου; Επίσης, άσχετο με το θέμα μας αλλά θα το αναφέρω, με ποιά λογική υπάρχει διαχωρισμός της πελοποννήσου σε περιφέρεια πελοποννήσου με έδρα την Τρίπολη και δυο νομοί της, η Αχαϊα και η Ηλεία να ανήκουν διοικητικά στην περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, την ίδια στιγμή που έχει δημιουργηθεί υπερ-υγιειονομική περιφέρεια που περιλαμβάνει πελοπόννησο, δυτική στερεά, ήπειρο και νησιά του Ιονίου;