Άργος: τα προβλήματα μιας πόλης

Έχω διατυπώσει την άποψη ότι το Άργος είναι μια πόλη σε παρακμή και αυτό γιατί όλοι μας, από τους απλούς πολίτες μέχρι εκείνους που κατά καιρούς έχουν εκλεγεί ως τοπικοί άρχοντες, συνηθίζουμε περισσότερο να γκρινιάζουμε για τα κακώς κείμενα παρά να αναλαμβάνουμε δράση ώστε να βρούμε τρόπους επίλυσής τους. Συνηθίζουμε να κατηγορούμε ο ένας τον άλλο και όλοι μαζί την Εξουσία που "άφησαν" αυτή την άλλοτε περήφανη πόλη να μαραζώσει. Ξέρω πως δεν θα αρέσει καθόλου στους συμπολίτες μου η άποψη, ωστόσο η πραγματική αιτία είναι η αίσθηση της παρακμής που μας έχει εμποτίσει όλους μαζί και τον καθένα χωριστά. Τείνω να πιστέψω ότι στην πραγματικότητα κανείς μας δεν νοιάζεται, παρά μόνο για να γκρινιάζει και αυτό πρέπει προφανώς να εδράζεται στο γονιδίωμά μας. Διότι έχω επισκεφτεί πολλές ελληνικές και ξένες πόλεις και έχω παρατηρήσει πως αξιοποιούν ακόμη και το παραμικρό. Πόσο μάλλον το ίδιο θα έπρεπε να κάνουμε κι εμείς που διαθέτουμε πλήθος από αξιοθέατα και μια ιστορία που μόνο να ζηλέψει θα μπορούσε κανείς.
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της σημερινής πόλης είναι η απουσία ή η μη εφαρμογή τελοσπάντων του σχεδίου πόλης. Το αποτέλεσμα είναι 30.000 κάτοικοι να ασφυκτιούν και πολυκατοικίες να ορθώνονται στα μικρότερα στενά. Η πόλη, λόγω του φυσικού τοπίου περιορίζεται μόνο προς τη Δύση ενώ υπάρχει η δυνατότητα επέκτασης προς τα υπόλοιπα σημεία του ορίζοντα χωρίς να υπάρχει ανάγκη να φορτώνεται το ήδη υπερφορτωμένο κέντρο. Φυσικά, εξαιτίας του σχεδίου πόλης αυτή η επέκταση δεν είναι εφικτή και το αποτέλεσμα είναι πολλοί Αργείοι να "μεταναστεύσουν" προς το γειτονικό Ναύπλιο, όπου και δημιούργησαν μια ολόκληρη νέα πόλη, τη γνωστή και ως "Κούρτη".
Ένα εξίσου σημαντικό πρόβλημα είναι το κυκλοφοριακό. Οι περισσότεροι δρόμοι του Άργους είναι στενοί και μονής κατεύθυνσης, με την εξαίρεση των οδών Τριπόλεως, Ναυπλίου, Κορίνθου και Θεάτρου μέχρι ενός σημείου. Η κίνηση των εκατοντάδων οχημάτων στην πόλη είναι δυσχερής, ιδιαίτερα τις Τετάρτες και τα Σάββατα, λόγω της Λαϊκής Αγοράς. Τα πρόσφατα "μέτρα" τοποθέτησης κορύνων στη μέση ορισμένων οδών, προκειμένου να δημιουργηθούν δύο ρεύματα κυκλοφορίας ίδιας κατεύθυνσης, αποδείχτηκαν ανεπαρκή και ειλικρινά απορώ με τη διάνοια που τα συνέλαβε, διότι δημιουργούν περισσότερα προβλήματα κατεύθυνσης των οχημάτων, παρά τα λύνουν. Η δική μου γνώμη είναι πως χρειάζεται απαραιτητα η τοποθέτηση φωτεινών σηματοδοτών σε πολλαπλά σημεία και ιδιαίτερα στις οδούς του κέντρου της πόλης, ενώ παράλληλα η κατάργηση της εισόδου των οχημάτων στο Κέντρο, τουλάχιστον τις ημέρες και ώρες λειτουργίας της Λαϊκής Αγοράς θα ήταν μια ικανοποιητική λύση, η οποία θα εξαιρούσε μόνο τα οχήματα φορτοεκφόρτωσης, τα ταξί και τα λεωφορεία.
Σε ότι αφορά στην περιφερειακή λεωφόρο, καλό θα ήταν τα φανάρια της διασταύρωσής της με την οδό που οδηγεί στη Νέα Κίο να μην επισκευάζονται μετά από μήνες βλάβης, όπως έχει συμβεί πολλές φορές ενώ δεν θα ήταν περιττή η τοποθέτηση λαμπτήρων στις πολλές διασταυρώσεις της με τις κάθετες σε αυτήν οδούς. Επιπλέον, επειδή έχουμε γίνει μάρτυρες σε κόντρες που οργανώνουν ομάδες δεκάδων αυτοκινιτιστών, η Τροχαία δεν θα ήταν άσχημο να κάνει που και που μια βόλτα από εκεί κατά τις νυχτερινές ώρες.
Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα είναι η ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων, τους οποίους η πόλη μας διαθέτει άφθονους. Ευτυχώς που πηγαίνει κόσμος στις καλοκαιρινές παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο, διότι κατά τα άλλα δεν έχω δει κανέναν να πατάει το πόδι του στην Αγορά, στο Κριτήριο, στο Κάστρο, στο Μουσείο. Και αναφέρομαι σε σχολεία, τα οποία προτιμούν να επισκεφτούν το Ναύπλιο για καφέ και βόλτα στην παραλία, αντί να πάνε μια φορά τα παιδιά σε τόπους που περνούν καθημερινά αλλά δεν ξέρουν τι είναι. Ειδικά στο Μουσείο, όσες φορές και αν έχω περάσει, δεν έχω δει ποτέ κανέναν να κυκλοφορεί στους εξωτερικούς του χώρους ή να περνάει την είσοδό του και ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ γιατί τόσο χάλι. Εντάξει, κάπου ένα εκατομμύριο κόσμος επισκέπτεται τις Μυκήνες αλλά με τη σωστή προβολή γιατί οι μισοί τουλάχιστον, το ένα τρίτο έστω από αυτούς να μην επισκέπτονται την αρχαιότερη πόλη της Ελλάδας, η οποία έχει μνημεία από όλες τις ιστορικές περιόδους; Γιατί να μη δημιουργηθεί στους Στρατώνες του Καποδίστρια ένα Μουσείο Αργειακής Ιστορίας, όπου θα ήταν συγκεντρωμένα κάθε είδους εκθέματα, από την αρχαία ιστορία μέχρι τη λαϊκή παράδοση; Ο χώρος άλλωστε υπάρχει, δε νομίζω ότι χρειάζονται τόσα πολλά χρήματα πια. Γενικά φαίνεται πως τον πολιτισμό δεν τον έχουμε περί πολλού στην πόλη μας, δυστυχώς.
Ενώ βρισκόμαστε μέσα σε μια από τις πλέον εύφορες περιοχές της Ελλάδας, η πόλη έχει έλλειψη πράσινου, το οποίο περιορίζεται κυρίως στην πλατεία και σε μικρά πάρκα, ενώ λείπει από τους δρόμους και από συνοικίες των προαστείων. Όταν φτιάχνουμε ή αναμορφώνουμε δρόμους, δεν θα ήταν άσχημο να περιλαμβάνουμε και το πράσινο στο σχεδιασμό μας, με τη μορφή παρτεριών ή κανονικών δέντρων.
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα πολλά προβλήματα της πόλης. Θεωρώ ότι προκειμένου να λυθούν τα χρήματα δεν αποτελούν το βασικότερο πρόβλημα αλλά η αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζουμε τον τόπο που ζούμε.